ในคดีนี้ ศาลฎีกาวินิจฉัยเกี่ยวกับการเลิกจ้างพนักงานที่มีอายุครบ 60 ปีตามข้อบังคับขององค์กรสงเคราะห์ทหารผ่านศึก โดยระบุว่า การที่นายจ้างให้พนักงานออกจากงานเมื่ออายุครบ 60 ปีนั้น เป็นการเลิกจ้างที่ไม่ถือว่าเป็นการกระทำที่ไม่เป็นธรรม หากมีข้อบังคับที่กำหนดไว้อย่างชัดเจน ข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายที่สำคัญ: คำตัดสินของศาล: ศาลฎีกาพิพากษาว่า การเลิกจ้างพนักงานที่อายุครบ 60 ปี ตามข้อบังคับขององค์กรสงเคราะห์ทหารผ่านศึกเป็นการเลิกจ้างที่มีเหตุผลตามข้อบังคับ และการเลิกจ้างดังกล่าวต้องจ่ายค่าชดเชยตามที่กฎหมายกำหนด ดังนั้นคำพิพากษาของศาลแรงงานกลางที่ให้จ่ายค่าชดเชยจึงเป็นคำพิพากษาที่ชอบแล้ว สรุป: การเลิกจ้างพนักงานที่มีอายุครบ 60 ปีตามข้อบังคับขององค์กรสงเคราะห์ทหารผ่านศึกถือว่าเป็นการเลิกจ้างที่ถูกต้องตามกฎหมาย และนายจ้างต้องจ่ายค่าชดเชยตามกฎหมายคุ้มครองแรงงาน. อ้างอิงจาก  คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๒๑๓๗/๒๕๔๔ #hrรีพอร์ต

ในคดีนี้ ศาลฎีกาได้วินิจฉัยกรณีที่นายจ้างไม่ได้จัดให้ลูกจ้างเกษียณอายุเมื่อครบ 50 ปี ตามข้อบังคับของบริษัท แต่ยังคงให้ลูกจ้างทำงานต่อไป โดยศาลเห็นว่าการที่นายจ้างให้อยู่อำนาจในการทำงานต่อหลังจากเกษียณอายุไม่ถือว่าเป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม เนื่องจากเป็นการเอื้อประโยชน์ให้แก่ลูกจ้าง ข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายที่สำคัญ: คำตัดสินของศาล: ศาลฎีกาพิจารณาแล้วเห็นว่าการที่นายจ้างไม่ได้ให้ลูกจ้างเกษียณตามข้อบังคับแต่ยังคงให้ทำงานต่อไปนั้น ถือว่าเป็นการให้ประโยชน์แก่ลูกจ้าง หลังจากนั้นนายจ้างสามารถใช้อำนาจตามข้อบังคับในการเกษียณอายุได้โดยไม่ถือว่าเป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม ดังนั้น การเลิกจ้างลูกจ้างทั้งสองเมื่อถึงอายุเกษียณตามข้อบังคับจึงไม่เป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม และศาลฎีกาพิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ทั้งสอง สรุป: การที่นายจ้างให้ลูกจ้างทำงานต่อหลังจากอายุครบ 50 ปี และภายหลังใช้สิทธิในการเกษียณอายุถือเป็นการใช้สิทธิของนายจ้างตามข้อบังคับ โดยไม่ถือว่าเป็นการเลิกจ้างที่ไม่เป็นธรรม อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๔๑๑๙ – ๔๑๒๐/๒๕๔๗  #hrรีพอร์ต

ข้อเท็จจริงและข้อกฎหมายที่สำคัญ: คำวินิจฉัยของศาลฎีกา: สรุปข้อกฎหมาย: อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๖๑๗/๒๕๔๗ (คดีฟ้องเพิกถอนคำสั่งพนักงานตรวจแรงงาน) #hrรีพอร์ต

ข้อเท็จจริงและข้อพิพาท: ข้อกฎหมาย: คำพิพากษาของศาลฎีกา: สรุป: อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๔๗๓๒/๒๕๔๘ (คดีฟ้องเพิกถอนคำสั่งพนักงานตรวจแรงงาน) #hrรีพอร์ต

ประเด็นสำคัญของคดี ข้อเท็จจริงของคดี คำวินิจฉัยของศาล 1. ศาลแรงงานกลาง 2. ศาลฎีกา คำวินิจฉัยที่สำคัญ: คำพิพากษาสรุป ข้อสรุป กรณีที่ลูกจ้างเกษียณอายุตามข้อบังคับของนายจ้าง การเกษียณถือเป็นการเลิกจ้างตามกฎหมายแรงงาน และลูกจ้างมีสิทธิได้รับค่าชดเชยตามระยะเวลาการทำงานเดิม แม้ลูกจ้างจะทำงานต่อหลังเกษียณ การทำงานดังกล่าวถือเป็นสัญญาจ้างใหม่ที่ไม่กระทบสิทธิค่าชดเชยจากการเกษียณเดิม. อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3196/2551 #hrรีพอร์ต

ประเด็นสำคัญของคดี ข้อเท็จจริงของคดี คำวินิจฉัยของศาล 1. ศาลแรงงานกลาง 2. ศาลฎีกา คำวินิจฉัยที่สำคัญ: คำพิพากษาสรุป ข้อสรุป กรณีที่นายจ้างออกข้อบังคับเกี่ยวกับการเกษียณอายุ แต่ลูกจ้างยังคงทำงานต่อไปโดยไม่ถือเงื่อนไขเกษียณอายุเป็นสาระสำคัญ และเมื่อลูกจ้างลาออกเองในภายหลัง กรณีนี้ไม่ถือเป็นการเลิกจ้าง นายจ้างจึงไม่มีภาระในการจ่ายค่าชดเชย. อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 478/2551 #hrรีพอร์ต

ประเด็นสำคัญของคดี ข้อเท็จจริงของคดี คำวินิจฉัยของศาล 1. ศาลแรงงานกลาง 2. ศาลฎีกา คำวินิจฉัยที่สำคัญ: คำพิพากษาสรุป ข้อสรุป คดีนี้ชี้ให้เห็นว่า หากลูกจ้างแสดงความจำนงสมัครใจลาออกตามโครงการของนายจ้าง และได้รับเงินบำเหน็จตามที่กำหนดไว้แล้ว การลาออกดังกล่าวถือเป็นการยินยอมร่วมกันของทั้งสองฝ่าย และไม่ถือเป็นการเลิกจ้าง จึงไม่มีสิทธิเรียกร้องค่าชดเชยเพิ่มเติมตามกฎหมายแรงงาน. อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 18641 – 18658/2557 #hrรีพอร์ต

ประเด็นสำคัญของคดี ข้อเท็จจริงของคดี คำวินิจฉัยของศาล 1. ศาลแรงงานกลาง 2. ศาลฎีกา คำวินิจฉัยที่สำคัญ: คำพิพากษาสรุป ข้อสรุป คดีนี้ย้ำให้เห็นถึงสิทธิของลูกจ้างในการได้รับค่าชดเชยเมื่อครบเกษียณอายุ และระบุชัดเจนว่าอายุความในการฟ้องร้องสิทธินี้คือ 10 ปี นายจ้างไม่สามารถหลีกเลี่ยงหรืออ้างข้อขาดอายุความในชั้นอุทธรณ์ได้หากไม่ได้ยกขึ้นสู้ในศาลชั้นต้น. อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 9878/2557 #hrรีพอร์ต

ประเด็นสำคัญของคดี นายจ้างกำหนดข้อบังคับให้ลูกจ้างเกษียณอายุที่ 60 ปี และมีสิทธิได้รับค่าชดเชยตามกฎหมาย แต่หลังจากลูกจ้างครบอายุ 60 ปี นายจ้างยังคงจ้างงานต่อไปจนลูกจ้างขอเกษียณอายุเอง ต่อมาเกิดข้อพิพาทเกี่ยวกับสิทธิการได้รับค่าชดเชย ข้อเท็จจริงของคดี คำวินิจฉัยของศาล 1. ศาลแรงงานกลาง พิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยให้โจทก์ โดยคิดจากเงินเดือนในช่วงที่ลาออก พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 15 ต่อปี เริ่มนับตั้งแต่วันที่ 3 สิงหาคม 2548 ซึ่งเป็นวันที่โจทก์ครบอายุ 60 ปีบริบูรณ์ 2. ศาลฎีกา ศาลฎีกายืนตามคำพิพากษาของศาลแรงงานกลาง โดยมีคำวินิจฉัยเพิ่มเติมดังนี้: คำพิพากษาสรุป ข้อสรุป กรณีที่นายจ้างกำหนดอายุเกษียณงานอย่างชัดเจน ลูกจ้างมีสิทธิได้รับค่าชดเชยเมื่อครบอายุที่กำหนด แม้จะยังคงทำงานต่อ สิทธิดังกล่าวไม่สามารถถูกละเมิดหรือหลีกเลี่ยงได้จากการที่นายจ้างอ้างว่าลูกจ้างลาออกเอง. อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1517/2557 #hrรีพอร์ต

ประเด็นสำคัญของคดี: นายจ้างกำหนดอายุเกษียณงานไว้ที่ 55 ปีบริบูรณ์ และลูกจ้างมีสิทธิได้รับค่าชดเชยตามข้อบังคับเมื่อต้องเกษียณงาน แต่หลังจากครบกำหนดเกษียณ นายจ้างต่อสัญญาจ้างใหม่เป็นเวลา 1 ปี ต่อมาลูกจ้างลาออกก่อนครบสัญญา ลูกจ้างจึงเรียกร้องค่าชดเชยจากการเกษียณอายุ ข้อเท็จจริงที่สำคัญ การวินิจฉัยของศาล 1. ศาลแรงงานภาค 4 พิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยเกษียณอายุให้โจทก์ พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 15 ต่อปี 2. ศาลฎีกา ศาลฎีกายืนตามคำพิพากษาของศาลแรงงานภาค 4 และวินิจฉัยเพิ่มเติมดังนี้: คำสั่งศาลฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า ข้อสรุป กรณีที่นายจ้างกำหนดอายุเกษียณงานไว้ชัดเจน ลูกจ้างมีสิทธิได้รับค่าชดเชยเมื่อครบกำหนดเกษียณ แม้จะมีการต่อสัญญาจ้างใหม่ ลูกจ้างยังคงมีสิทธิได้รับค่าชดเชยจากการเกษียณอายุงานตามระเบียบข้อบังคับเดิมของนายจ้าง. อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 10193/2558 #hrรีพอร์ต