HR รีพอร์ต

นึกภาพดูสิ วันจันทร์เช้า คุณนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน กาแฟยังร้อนอยู่ แผนงานวันนี้เรียงรายอย่างเป็นระเบียบ แต่แล้วเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

“สวัสดีครับ คุณช่วยทำรายงานนี้ให้หน่อยได้มั้ย? เร่งด่วนมาก ต้องส่งเย็นนี้เลย”

ในใจคุณรู้ดีว่าวันนี้มีงานเต็มแล้ว แต่ปากกลับพูดออกไปว่า “ได้ครับ ไม่มีปัญหา”

เสียงโทรศัพท์วางลง คุณจ้องมองแผนงานที่เพิ่งวางไว้ รู้ดีว่าวันนี้จะเป็นอีกวันที่ต้องทำงานดึก กลับบ้านเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แล้วก็เหนื่อยล้าแบบเดิมๆ

เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับเราทุกวัน ไม่ใช่แค่ที่ทำงาน แต่ในทุกมุมของชีวิต เพื่อนชวนไปงานแต่งงาน แม้ว่าเราจะต้องเตรียมสอบ แม่ขอให้ไปซื้อของที่ตลาด แม้ว่าเราจะมีนัดสำคัญ เราก็พูดว่า “ได้” อย่างไม่คิด

หนังสือ “The Art of Saying NO” ของ Damon Zahariades มาเปิดตาเปิดใจเราให้รู้ว่า การพูด “ไม่” ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย แต่เป็นทักษะชีวิตที่สำคัญที่สุดเรื่องหนึ่งที่เราควรเรียนรู้

ทำไมเราถึงไม่กล้าปฏิเสธ?

เรื่องราวของ “คนดีที่เหนื่อยมาก”

มีเพื่อนคนหนึ่งชื่อมานี เธอเป็นคนที่ทุกคนชอบ ทุกคนรัก เพราะเธอไม่เคยปฏิเสธใคร เพื่อนขอยืมเงิน เธอให้ หัวหน้าขอทำงานล่วงเวลา เธอทำ แม่ขอให้ช่วยดูแลน้องๆ เธอก็ทำ

แต่แล้ววันหนึ่ง มานีก็ป่วยล้มลง เครียดหนักมาก ไปหาหมอแล้วหมอบอกว่า “คุณต้องพักผ่อน ต้องลดความเครียด”

เธอนั่งในห้องตรวจ น้ำตาไหล แล้วถามตัวเองว่า “ทำไมชีวิตฉันถึงเป็นแบบนี้? ทำไมฉันถึงไม่มีเวลาให้ตัวเอง?”

เรื่องของมานีไม่ใช่เรื่องแปลก หลายคนเราก็เป็นแบบนี้ เรากลัวที่จะปฏิเสธเพราะ:

กลัวคนอื่นจะไม่ชอบเรา – เราคิดว่าการเป็นคนดีคือการช่วยเหลือคนอื่นตลอดเวลา เรากลัวว่าถ้าเราปฏิเสธ คนอื่นจะคิดว่าเราเห็นแก่ตัว จะไม่ชวนเราเล่นด้วย จะไม่รักเราแล้ว

รู้สึกผิดเวลาปฏิเสธ – ในใจลึกๆ เราคิดว่าเราควรจะช่วยคนอื่น เพราะเราเป็นคนดี คนดีต้องช่วยเหลือกัน ถ้าเราไม่ช่วย เรายังไงจะเป็นคนดีได้?

ไม่รู้จะปฏิเสธยังไง – บางทีเราอยากปฏิเสธ แต่ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง จะพูดแล้วไม่เสียมารยาท จะพูดแล้วไม่ทำร้ายความรู้สึกคนอื่น

เมื่อการปฏิเสธกลายเป็นกล้ามเนื้อ

Damon Zahariades อธิบายว่า การปฏิเสธเป็นเหมือนกล้ามเนื้อ ถ้าเราไม่เคยใช้ มันจะอ่อนแอ แต่ถ้าเราฝึกใช้บ่อยๆ มันจะแข็งแรงขึ้น

เรื่องราวของจอห์น นักธุรกิจ

จอห์นเป็นเจ้าของบริษัทเล็กๆ เขาเป็นคนที่ไม่เคยปฏิเสธใคร ลูกค้าขอทำงานฟรี เขาทำ พนักงานขอขึ้นเงินเดือน แม้จะไม่มีผลงาน เขาก็ให้ เพื่อนขอยืมเงินทำธุรกิจ เขาก็ให้

ผลที่ได้คือ บริษัทของเขาขาดทุน เขาเครียด เหนื่อย และเกือบจะต้องปิดบริษัท

จนกระทั่งวันหนึ่ง เขาได้อ่านหนังสือเล่มนี้ แล้วตัดสินใจเปลี่ยนแปลง เขาเริ่มฝึกพูด “ไม่” ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ

เมื่อพนักงานขอให้เขาไปประชุมที่ไม่สำคัญ เขาก็พูดว่า “ขอโทษครับ ผมมีงานสำคัญต้องทำ”

เมื่อลูกค้าขอทำงานฟรี เขาก็พูดว่า “เสียใจครับ เรามีราคามาตรฐานแล้ว ถ้าคุณต้องการคุณภาพ เราต้องคิดค่าบริการครับ”

เมื่อเพื่อนขอยืมเงินอีก เขาก็พูดว่า “ขอโทษ ตอนนี้ผมต้องใช้เงินทุกบาทกับบริษัท”

ตอนแรกเขารู้สึกผิด กลัวว่าคนอื่นจะไม่พอใจ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เขาประหลาดใจ

พนักงานเริ่มเคารพเขามากขึ้น เพราะเห็นว่าเขามีหลักการ ลูกค้าเริ่มจ่ายเงินตามราคาที่เขาตั้งไว้ เพราะเห็นคุณค่าของงาน ส่วนเพื่อนที่แท้จริง ก็ยังคงเป็นเพื่อนเขาอยู่

ที่สำคัญที่สุดคือ เขามีเวลาให้กับสิ่งที่สำคัญจริงๆ บริษัทเริ่มมีกำไร เขามีเวลาให้ครอบครัว และเขารู้สึกมีความสุขกับชีวิตมากขึ้น

ศิลปะการปฏิเสธอย่างสุภาพ

การปฏิเสธไม่จำเป็นต้องหยาบคาย ไม่จำเป็นต้องทำร้ายความรู้สึกคนอื่น เราสามารถปฏิเสธอย่างสุภาพและเป็นมิตรได้

วิธีการพูดที่ดี

ใช้คำพูดที่ชัดเจนและตรงไปตรงมา

• “ขอโทษครับ ตอนนี้ผมทำไม่ได้”
• “เสียใจด้วย ช่วงนี้ฉันไม่ว่าง”
• “ขอบคุณที่คิดถึงเรา แต่เราไปไม่ได้”

อย่าพูดแบบนี้: “อืม… คือ… ผมว่า… อาจจะ… ไม่ค่อย…” เพราะคนอื่นจะคิดว่าเราลังเล แล้วจะมาโน้มน้าวเราต่อ

ไม่ต้องอธิบายเหตุผลยาวๆ

คนเรามักจะคิดว่าเวลาปฏิเสธต้องให้เหตุผลที่ดี แต่จริงๆ แล้วไม่จำเป็น ยิ่งเราอธิบายมาก คนอื่นยิ่งจะหาช่องทางมาโน้มน้าวเรา

เปรียบเทียบดูสิ:

แบบผิด: “ไปไม่ได้ เพราะวันนั้นผมต้องทำความสะอาดบ้าน แล้วก็ต้องซื้อของ แล้วก็อาจจะเหนื่อย”

คนอื่นจะพูดว่า: “อ๋อ ทำความสะอาดบ้านเสร็จแล้วค่อยมาก็ได้นี่ ส่วนซื้อของก็ซื้อวันอื่นได้ แค่2-3ชั่วโมงเอง มาเหอะ”

แบบถูก: “ขอโทษนะ วันนั้นไปไม่ได้”

จบเท่านี้ ไม่ต้องอธิบายอะไรเพิ่ม

ตัวอย่างการปฏิเสธในสถานการณ์ต่างๆ

ที่ทำงาน

สถานการณ์: หัวหน้าขอให้ทำงานล่วงเวลาในวันศุกร์ แต่คุณมีแผนกับครอบครัว

✗ ไม่ดี: “อืม… จริงๆ แล้วผมมีนัดกับครอบครัว แต่ถ้าจำเป็นจริงๆ ผมก็…”

✓ ดี: “ขอโทษครับ วันศุกร์นี้ผมมีนัดสำคัญแล้ว แต่ถ้าเป็นวันจันทร์ได้ไหมครับ?”

สถานการณ์: เพื่อนร่วมงานขอให้ช่วยทำงานที่ไม่ใช่หน้าที่คุณ

✗ ไม่ดี: “เรื่องนี้ผมไม่เก่งเลย จะช่วยแล้วกลัวจะทำผิด จะเป็นภาระคุณมากกว่า”

✓ ดี: “งานนี้ไม่ใช่จุดแข็งของผม ลองหาคนที่เหมาะสมกว่านี้ดูมั้ย?”

กับเพื่อนฝูง

สถานการณ์: เพื่อนชวนไปดื่มเหล้า แต่คุณกำลังลดน้ำหนัก

✗ ไม่ดี: “อยากไปจัง แต่ตอนนี้กำลังลดน้ำหนัก เหล้าแคลอรี่สูง แต่ถ้าไปแล้วไม่ดื่มเหล้า ดื่มแค่น้ำเปล่า ได้มั้ย?”

✓ ดี: “ขอข้ามไปก่อนนะ ช่วงนี้กำลังดูแลสุขภาพ ครั้งหน้าชวนไปออกกำลังกายกันดีกว่า”

สถานการณ์: เพื่อนขอยืมเงิน แต่คุณรู้ว่าเขาไม่เคยคืน

✗ ไม่ดี: “อืม… ตอนนี้เงินไม่ค่อยพอเลย แต่ถ้าจำเป็นจริงๆ ผมลองหาหนทางดู”

✓ ดี: “ขอโทษนะ ช่วงนี้ผมไม่สะดวก”

ในครอบครัว

สถานการณ์: แม่อยากให้คุณกลับไปกินข้าวบ้านทุกสุดสัปดาห์ แต่คุณต้องการเวลาพักผ่อน

✗ ไม่ดี: “หนูก็อยากกลับนะแม่ แต่หนูเหนื่อยมาก ทำงาน 6 วันแล้ว วันอาทิตย์อยากพักบ้าง แต่ถ้าแม่อยากให้กลับจัง หนูก็พยายามดู”

✓ ดี: “หนูรักแม่นะ แต่อาทิตย์นี้อยากอยู่บ้านพัก ไปเยี่ยมแม่อาทิตย์หน้าแทนได้มั้ย?”

สถานการณ์: ญาติขอให้คุณเป็นเพื่อนเจ้าสาว แต่คุณไม่สนิท

✗ ไม่ดี: “คือ… หนูไม่ค่อยรู้จักเจ้าสาวเท่าไหร่ แล้วก็ไม่ค่อยเก่งเรื่องแต่งตัว จะเป็นภาระเขามากกว่า”

✓ ดี: “ขอบคุณที่คิดถึงหนู แต่หนูคิดว่าน้องควรหาคนที่สนิทกว่านี้”

จัดการกับความรู้สึกผิดหลังปฏิเสธ

เรื่องของสาวออฟฟิศ

มีสาวออฟฟิศคนหนึ่งชื่อนิด เธอปฏิเสธเพื่อนร่วมงานที่ขอให้ช่วยทำงานครั้งแรกในชีวิต หลังจากนั้นเธอกลับบ้านมา นอนไม่หลับ คิดไปคิดมา กังวลว่าพรุ่งนี้เพื่อนร่วมงานจะไม่พูดด้วย จะคิดว่าเธอเห็นแก่ตัว

พอถึงวันรุ่งขึ้น เธอไปทำงานด้วยความกังวล แต่พอเจอเพื่อนร่วมงานคนนั้น เขากลับมาทักทายปกติ ยิ้มแย้ม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เธอถึงรู้ว่า ที่เราคิดไปเองเท่านั้น คนอื่นไม่ได้สนใจการปฏิเสธของเราเท่าที่เราคิด

นี่คือปัญหาของคนส่วนใหญ่ เรามักจะคิดมากเกินจริง หลังจากปฏิเสธแล้ว เรามักจะรู้สึกผิด กังวล สงสัยตัวเอง

วิธีจัดการกับความรู้สึกเหล่านี้:

1. จำไว้ว่าเรามีสิทธิ์เลือก

เวลาและพลังงานของเราเป็นของเรา เราไม่ได้เกิดมาเพื่อทำให้คนอื่นพอใจตลอดเวลา เราต้องดูแลตัวเองด้วย

ลองคิดดู ถ้าเราไม่ดูแลตัวเอง ป่วย เหนื่อยล้า เราจะช่วยใครได้อย่างไร?

2. มองในแง่บวก

แทนที่จะคิดว่า “ฉันไม่ช่วยเขา ฉันเห็นแก่ตัว” ให้เปลี่ยนเป็น “ฉันปฏิเสธครั้งนี้ เพื่อที่จะมีเวลาและพลังงานให้กับสิ่งที่สำคัญกว่า”

การปฏิเสธหนึ่งครั้ง = การได้เวลาให้กับครอบครัว = การได้พักผ่อน = การได้ทำงานที่สำคัญให้เสร็จ

3. ฝึกให้เป็นนิสัย

เริ่มจากเรื่องเล็กๆ ก่อน เช่น ปฏิเสธการไปดูหนังที่ไม่อยากดู ปฏิเสธการกินอาหารที่ไม่ชอบ ปฏิเสธการไปงานที่ไม่สนใจ

ยิ่งฝึกบ่อยๆ เราจะรู้สึกสบายใจขึ้น และจะเห็นว่าชีวิتเรดีขึ้นจริงๆ

เมื่อไหร่ควรพูด “ใช่” เมื่อไหร่ควรพูด “ไม่”

เรื่องราวของชายหนุ่มที่เรียนรู้ความสมดุล

มีชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อเอก หลังจากที่เขาเรียนรู้วิธีปฏิเสธ เขาก็เริ่มปฏิเสธทุกอย่าง เพื่อนชวนไปเที่ยว เขาปฏิเสธ หัวหน้าขอให้ช่วยงานสำคัญ เขาก็ปฏิเสธ แม่แกขอให้ไปหาหมอด้วย เขาก็ปฏิเสธ

ผลที่ได้คือ เพื่อนๆ เริ่มไม่ชวนเขาเล่นด้วย หัวหน้าเริ่มไม่พอใจ แม่แกก็เสียใจ

เขาถึงรู้ว่า การปฏิเสธไม่ใช่ว่าจะปฏิเสธทุกอย่าง แต่ต้องเลือกอย่างรอบคอบ

พูด “ใช่” เมื่อ:

• เป็นเรื่องที่สอดคล้องกับเป้าหมายชีวิตเรา
• เราสามารถช่วยได้โดยไม่เสียสิ่งสำคัญ
• เป็นโอกาสที่ดีจริงๆ ที่อาจไม่มีอีก
• เป็นคนที่เราห่วงใยจริงๆ และเรื่องสำคัญจริงๆ

ตัวอย่าง:

• เพื่อนสนิทป่วย ขอให้ไปส่งโรงพยาบาล (แม้ว่าเราจะเหนื่อย แต่เป็นเพื่อนที่เราห่วงใย)
• หัวหน้าขอให้เข้าโปรเจกต์ใหญ่ที่จะทำให้เราได้เรียนรู้สิ่งใหม่ (แม้ว่าจะยุ่ง แต่เป็นโอกาสดี)
• ลูกขอให้ไปดูการแสดงที่โรงเรียน (เป็นช่วงเวลาสำคัญของลูก)

พูด “ไม่” เมื่อ:

• เราไม่มีเวลาหรือพลังงานจริงๆ
• ต้องเสียสิ่งสำคัญไปแลกกับการช่วยเหลือ
• รู้สึกว่าถูกบังคับหรือถูกเอาเปรียบ
• เป็นเรื่องที่เราไม่เก่ง หรือไม่ใช่หน้าที่เรา

ตัวอย่าง:

• เพื่อนขอยืมเงินไปเล่นการพนัน (ไม่ใช่เรื่องดี แม้เป็นเพื่อน)
• ขอให้ทำงานล่วงเวลาในวันครบรอบแต่งงาน (เสียเวลาสำคัญกับครอบครัว)
• ขอให้ช่วยงานที่เราไม่เก่ง อาจทำให้เกิดปัญหา (ไม่ช่วยใครจริงๆ)

การปฏิเสธในยุคโซเชียลมีเดีย

สมัยนี้การปฏิเสธไม่ได้จำกัดแค่การพูดเท่านั้น แต่รวมถึงการตอบข้อความ การกดไลค์ การแชร์โพสต์ การไปงานที่ถูกเชิญผ่านเฟสบุ๊ค

ตัวอย่างสถานการณ์สมัยใหม่

การตอบข้อความ

• ไม่จำเป็นต้องตอบข้อความทุกข้อความในทันที
• ไม่จำเป็นต้องอ่านข้อความทุกข้อความ
• บอกเพื่อนๆ ว่าช่วงไหนเราไม่ดูโทรศัพท์

การเข้าร่วมกิจกรรมออนไลน์

• ไม่จำเป็นต้องเข้าร่วมทุกกลุ่มไลน์
• ไม่จำเป็นต้องแชร์ทุกโพสต์ที่เพื่อนขอแชร์
• ไม่จำเป็นต้องกดไลค์ทุกรูปที่เพื่อนโพสต์

นี่ก็เป็นการปฏิเสธเหมือนกัน และเป็นเรื่องปกติ

ประโยชน์ที่ได้จากการรู้จักปฏิเสธ

เมื่อเราเรียนรู้ศิลปะการปฏิเสธ เราจะได้ประโยชน์มากมาย:

1. มีเวลาให้กับสิ่งสำคัญ แทนที่จะเสียเวลาไปกับเรื่องไม่สำคัญ เราจะมีเวลาให้กับครอบครัว งาน งานอดิเรก การพักผ่อน

2. ลดความเครียด ไม่ต้องแบกภาระที่ไม่จำเป็น ไม่ต้องรีบร้อน ไม่ต้องทำงานเกินกำลัง

3. เคารพตัวเอง รู้ค่าของเวลาและพลังงานตัวเอง ไม่ให้คนอื่นมาเอาเปรียบ

4. สร้างความสัมพันธ์ที่แท้จริง คนที่รักเราจริงจะเข้าใจเมื่อเราปฏิเสธ ส่วนคนที่มาใช้เราก็จะห่างหายไป เหลือแต่ความสัมพันธ์ที่มีคุณภาพ

5. มีความมั่นใจในตัวเอง เมื่อเราสามารถปฏิเสธได้ เราจะรู้สึกว่าเรามีอำนาจในการควบคุมชีวิตตัวเอง ไม่ใช่หุ่นเชิดที่คนอื่นสั่งให้ทำอะไรก็ทำ

เทคนิคขั้นสูงสำหรับการปฏิเสธ

การใช้ “วิธีแซนด์วิช”

เทคนิคนี้คือการห่อการปฏิเสธด้วยความอบอุ่น ทำให้คนที่ถูกปฏิเสธไม่รู้สึกแย่

โครงสร้าง: ความอบอุ่น + การปฏิเสธ + ความอบอุ่น

ตัวอย่าง: “ขอบคุณมากนะที่คิดถึงเรา + แต่เสียใจด้วย ครั้งนี้เราไปไม่ได้ + หวังว่างานจะสำเร็จดีนะ”

“รู้สึกดีใจที่คุณให้โอกาสเรา + แต่ตอนนี้เราไม่สามารถรับงานนี้ได้ + ขอแนะนำคนที่เหมาะสมกว่านี้ให้ดีไหม?”

การใช้ “วิธีเลื่อน”

บางทีเราไม่แน่ใจว่าควรปฏิเสธหรือไม่ วิธีนี้จะช่วยให้เรามีเวลาคิด

ตัวอย่าง: “ให้เราคิดก่อนได้ไหม? พรุ่งนี้ค่อยตอบ” “เรื่องนี้สำคัญมาก ขอเวลาปรึกษาครอบครัวก่อน” “ขอดูตารางเวลาก่อน แล้วค่อยบอกนะ”

การเลื่อนเวลาจะช่วยให้เราไม่ต้องตอบในขณะที่กำลังตื่นเต้น หรือรู้สึกถูกกดดัน

การใช้ “วิธีเสนอทางเลือก”

แทนที่จะปฏิเสธเฉยๆ เราสามารถเสนอทางเลือกอื่นได้

ตัวอย่าง: “งานนี้ทำไม่ได้ แต่ถ้าเป็นงานอื่นที่เหมาะกับเรามากกว่า เราช่วยได้” “วันนี้ไปไม่ได้ แต่พรุ่งนี้ได้ไหม?” “ผมช่วยไม่ได้ แต่ลองถามคุณจอห์นดูมั้ย? เขาเก่งเรื่องนี้กว่าผม”

ข้อผิดพลาดที่ควรหลีกเลี่ยง

1. การโกหกเพื่อปฏิเสธ

หลายคนคิดว่าการโกหกจะช่วยให้การปฏิเสธดูสุภาพขึ้น แต่จริงๆ แล้วมันอันตรายมาก

ตัวอย่างที่ไม่ควรทำ: “ไปไม่ได้ เพราะป่วย” (แต่จริงๆ ไม่ได้ป่วย) “ไม่มีเงิน” (แต่จริงๆ มีเงิน แค่ไม่อยากใช้กับเรื่องนี้) “มีงานเร่งด่วน” (แต่จริงๆ แค่อยากอยู่บ้านดูหนัง)

ปัญหาของการโกหกคือ:

• เราต้องจำโกหกนั้นตลอดไป
• ถ้าถูกจับได้ ความน่าเชื่อถือจะหายไป
• เราจะรู้สึกผิดมากขึ้น

การปฏิเสธที่ดีไม่จำเป็นต้องโกหก แค่พูดความจริงแบบสุภาพ

2. การขอโทษมากเกินไป

“ขอโทษจริงๆ นะ ขอโทษมากๆ เลย รู้สึกผิดจริงๆ ขอโทษที่ไม่สามารถช่วยได้ ขอโทษมากๆ จริงๆ”

การขอโทษมากเกินไปจะทำให้เราดูอ่อนแอ และคนอื่นจะคิดว่าเรารู้สึกผิดมาก แล้วจะมาโน้มน้าวเราให้เปลี่ยนใจ

ขอโทษครั้งเดียวพอ หรือไม่ขอโทษก็ได้ เพราะเราไม่ได้ทำผิดอะไร

3. การให้เหตุผลที่อ่อนแอ

“ไม่ค่อยอยากไป” “ขี้เกียจหน่อย” “อากาศร้อน”

เหตุผลแบบนี้จะทำให้คนอื่นคิดว่าเหตุผลเราไม่สำคัญ แล้วจะมาโน้มน้าวให้เราเปลี่ยนใจ

ถ้าไม่อยากให้เหตุผล ก็ไม่ต้องให้ ถ้าจะให้ ให้เหตุผลที่ชัดเจนและแข็งแกร่ง

4. การปฏิเสธแล้วเปลี่ยนใจ

ความผิดพลาดที่ใหญ่ที่สุดคือ ปฏิเสธแล้ว แต่พอคนอื่นมาขอร้องอีกหน่อย เราก็เปลี่ยนใจ

นี่เป็นการส่งสัญญาณให้คนอื่นรู้ว่า “การปฏิเสธของคุณไม่จริงจัง ขอร้องอีกหน่อยก็ได้แน่ๆ”

ครั้งต่อไป คนคนนั้นจะมาขอร้องอีก และจะขอร้องแรงขึ้น เพราะรู้ว่าเราจะยอมในที่สุด

เมื่อไหร่ที่เราควรเปลี่ยนใจ

แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วเราไม่ควรเปลี่ยนใจหลังจากปฏิเสธ แต่มีบางกรณีที่เราอาจจะต้องพิจารณา:

กรณีฉุกเฉิน

• เพื่อนเกิดอุบัติเหตุ ต้องการความช่วยเหลือ
• คนในครอบครัวป่วยฉับพลัน
• เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดที่สำคัญมาก

ข้อมูลใหม่ที่สำคัญ

• ทราบข้อมูลใหม่ที่ทำให้เรื่องนี้สำคัญกว่าที่คิด
• เข้าใจผิดมาตั้งแต่ต้น
• สถานการณ์เปลี่ยนไปจากเดิม

แต่ถ้าเป็นแค่การขอร้อง วิงวอน หรือโน้มน้าว เราไม่ควรเปลี่ยนใจ

การสร้างวัฒนธรรมการปฏิเสธในครอบครัวและองค์กร

ในครอบครัว

เราสามารถสอนลูกและคนในครอบครัวให้รู้จักปฏิเสธ และเคารพการปฏิเสธของกันและกัน

ตัวอย่าง:

• เมื่อลูกบอกว่า “ไม่อยากกินผัก” แทนที่จะบังคับ ให้ถามว่า “ทำไม?” และหาทางออกร่วมกัน
• เมื่อสามี/ภรรยาปฏิเสธการไปงานเลี้ยง ให้เคารพและไม่บังคับ
• สอนให้ทุกคนในครอบครัวรู้ว่า การปฏิเสธเป็นเรื่องปกติ

ในที่ทำงาน

หัวหน้าที่ดีจะสร้างสภาพแวดล้อมที่พนักงานสามารถปฏิเสธได้โดยไม่ต้องกลัว

ตัวอย่าง:

• บอกพนักงานว่า “ถ้างานมากเกินไป บอกได้นะ”
• ไม่ทำโทษพนักงานที่ปฏิเสธงานที่ไม่สมเหตุสมผล
• ให้รางวัลกับคนที่รู้จักจัดการเวลาและปฏิเสธอย่างเหมาะสม

บทเรียนสุดท้าย: ความสุขที่แท้จริง

เรื่องราวจบด้วยความจริงข้อหนึ่ง: ความสุขที่แท้จริงไม่ได้มาจากการทำให้คนอื่นพอใจ แต่มาจากการมีชีวิตที่สมดุล มีเวลาให้กับสิ่งที่เรารัก และรู้จักเคารพตัวเอง

การพูด “ไม่” ไม่ได้หมายความว่าเราเห็นแก่ตัว แต่หมายความว่าเรารู้จักคุณค่าของตัวเอง เรารู้ว่าอะไรสำคัญ และเรามีความกล้าที่จะปกป้องสิ่งที่สำคัญเหล่านั้น

ในโลกที่เต็มไปด้วยการรบกวน คำขอร้อง และแรงกดดัน การรู้จักปฏิเสธเป็นเหมือนเกราะป้องกันที่จะช่วยให้เราไม่หลงทาง ไม่เหนื่อยล้าเกินกำลัง และสามารถใช้ชีวิตตามแบบที่เราต้องการได้

ดังนั้น เริ่มฝึกกันตั้งแต่วันนี้ เริ่มจากเรื่องเล็กๆ พูด “ไม่” เมื่อไม่อยากดูหนังเรื่องที่เพื่อนเลือก พูด “ไม่” เมื่อไม่อยากกินอาหารที่ไม่ชอบ พูด “ไม่” เมื่อไม่อยากไปงานที่ไม่สนใจ

ความเปลี่ยนแปลงอาจจะไม่เกิดขึ้นในทันที แต่เมื่อเวลาผ่านไป คุณจะพบว่าชีวิตเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น มีเวลาให้กับสิ่งที่สำคัญจริงๆ มีพลังงานให้กับคนที่รักจริงๆ และมีความสุขกับชีวิตมากขึ้น

จำไว้ว่า การปฏิเสธเป็นศิลปะ และเหมือนศิลปะอื่นๆ ยิ่งฝึกยิ่งเก่ง ยิ่งฝึกยิ่งสวยงาม และยิ่งฝึกยิ่งได้รับประโยชน์มากขึ้น

เริ่มต้นการเป็นศิลปินแห่งการปฏิเสธกันเถอะ เพื่อชีวิตที่สมดุลและมีความสุขยิ่งขึ้น

#hrรีพอร์ต