คดีนี้เกี่ยวข้องกับ ค่าคอมมิชชั่นหรือค่าเที่ยว ที่จำเลยจ่ายให้กับพนักงานขับรถและพนักงานยกของ โดยจำเลยกำหนด อัตราค่าตอบแทนต่อเที่ยวไว้อย่างแน่นอน และสามารถคำนวณตามจำนวนเที่ยวที่พนักงานทำได้ในเวลาทำงานปกติ

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ค่าคอมมิชชั่นหรือค่าเที่ยวนี้ถือเป็น “ค่าจ้าง” ตามนิยามของ พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 5 เนื่องจากเป็นค่าตอบแทนที่นายจ้างมุ่งหมายให้เป็นค่าจ้างสำหรับการทำงาน ไม่ใช่เป็นเงินที่จ่ายเพื่อจูงใจให้ทำงานหนักขึ้น

ดังนั้น ค่าคอมมิชชั่นในกรณีนี้ต้องถือเป็น ค่าจ้าง และมีผลต่อการคำนวณสิทธิประโยชน์ต่างๆ ของลูกจ้างตามกฎหมายแรงงาน.

คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๕๓๙๔ – ๕๔๐๔/๒๕๔๗ (ค่าคอมมิชชั่น)

#hrรีพอร์ต

Posted in

Leave a comment