HR รีพอร์ต

ในคดีนี้ โจทก์ทำหน้าที่ยึดรถให้กับจำเลย และได้รับค่าตอบแทนจากจำเลยใน 2 ส่วน ได้แก่

1. เงินเดือนประจำ จำนวน 9,500 บาทต่อเดือน
2. ค่าหน้าหน้าในการยึดรถ ซึ่งคำนวณตามจำนวนรถที่ยึดได้ โดยได้รับ คันละ 10,000 บาท

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ค่าหน้าหน้านี้เป็นค่าตอบแทนที่คำนวณตามผลงานของโจทก์ ซึ่งทำในเวลาทำงานปกติ ถือเป็น “ค่าจ้าง” ตามนิยามใน พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541

ดังนั้น จำเลยต้องรับผิดชอบจ่ายเงินค่าหน้าหน้าตามที่ตกลง และเนื่องจากจำเลยผิดนัดชำระ จึงต้องเสียดอกเบี้ยในอัตรา ร้อยละ 15 ต่อปี ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 9 วรรคหนึ่ง.

คำพิพากษาศาลฎีกา ๗๘๙๑/๒๕๕๓ (ค่านายหน้าในการยึดรถ)

#hrรีพอร์ต