HR รีพอร์ต

---

ประเด็นสำคัญของคดี

นายจ้างกำหนดข้อบังคับให้ลูกจ้างเกษียณอายุที่ 60 ปี และมีสิทธิได้รับค่าชดเชยตามกฎหมาย แต่หลังจากลูกจ้างครบอายุ 60 ปี นายจ้างยังคงจ้างงานต่อไปจนลูกจ้างขอเกษียณอายุเอง ต่อมาเกิดข้อพิพาทเกี่ยวกับสิทธิการได้รับค่าชดเชย

---

ข้อเท็จจริงของคดี

1. โจทก์ (ลูกจ้าง) ดำรงตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อ และทำงานกับจำเลย (นายจ้าง) ตั้งแต่ปี 2526
2. ข้อบังคับของนายจ้างกำหนดให้ลูกจ้างเกษียณอายุเมื่ออายุครบ 60 ปีบริบูรณ์ โดยมีสิทธิได้รับค่าชดเชยตามกฎหมาย
3. โจทก์มีอายุครบ 60 ปีบริบูรณ์ในวันที่ 3 สิงหาคม 2548 แต่ยังคงทำงานกับจำเลยต่อไปโดยได้รับค่าจ้างปกติ
4. วันที่ 3 มีนาคม 2550 โจทก์ขอเกษียณอายุด้วยเหตุผลส่วนตัว และทำงานต่อจนถึงวันที่ 15 เมษายน 2550 เพื่อส่งมอบงาน
5. จำเลยปฏิเสธการจ่ายค่าชดเชย โดยให้เหตุผลว่าโจทก์ยื่นใบลาออกเอง

---

คำวินิจฉัยของศาล

1. ศาลแรงงานกลาง
พิพากษาให้จำเลยจ่ายค่าชดเชยให้โจทก์ โดยคิดจากเงินเดือนในช่วงที่ลาออก พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 15 ต่อปี เริ่มนับตั้งแต่วันที่ 3 สิงหาคม 2548 ซึ่งเป็นวันที่โจทก์ครบอายุ 60 ปีบริบูรณ์

2. ศาลฎีกา
ศาลฎีกายืนตามคำพิพากษาของศาลแรงงานกลาง โดยมีคำวินิจฉัยเพิ่มเติมดังนี้:

• สิทธิค่าชดเชยเกิดขึ้นทันทีเมื่ออายุครบ 60 ปี
  ข้อบังคับของจำเลยระบุชัดเจนว่าลูกจ้างที่อายุครบ 60 ปีมีสิทธิได้รับค่าชดเชยตามกฎหมาย สิทธิดังกล่าวเกิดขึ้นโดยไม่ขึ้นกับการที่นายจ้างจะให้ลูกจ้างทำงานต่อไปหรือไม่
  
• การทำงานต่อไม่กระทบสิทธิการเกษียณ
  แม้จำเลยจะยังคงจ้างโจทก์ต่อไปหลังอายุ 60 ปี สิทธิค่าชดเชยที่เกิดขึ้นเมื่อครบเกษียณตามข้อบังคับไม่สามารถถูกตัดสิทธิได้
  
• การหลีกเลี่ยงการจ่ายค่าชดเชยโดยเลี่ยงเงื่อนไขข้อบังคับ
  หากยอมให้นายจ้างสามารถหลีกเลี่ยงการจ่ายค่าชดเชยโดยการอ้างว่าจ้างงานต่อจนลูกจ้างลาออกเอง จะเป็นช่องโหว่ให้นายจ้างละเมิดสิทธิของลูกจ้าง เช่นในกรณีของโจทก์
  
• การคำนวณค่าชดเชย
  คำนวณจากเงินเดือนที่โจทก์ได้รับในช่วงที่ลาออก ซึ่งเป็นอัตราที่ศาลแรงงานกลางใช้ ถือว่าชอบด้วยกฎหมาย
  
• ดอกเบี้ย
  ศาลแรงงานกลางกำหนดให้ดอกเบี้ยนับตั้งแต่วันที่ 3 สิงหาคม 2548 (วันที่ครบอายุ 60 ปี) แต่โจทก์ในคำฟ้องขอให้คิดดอกเบี้ยนับตั้งแต่วันที่ 8 มิถุนายน 2550 ศาลฎีกาจึงพิพากษาแก้ไขให้นับดอกเบี้ยตั้งแต่วันฟ้องตามคำขอ
  

---

คำพิพากษาสรุป

1. จำเลยต้องจ่ายค่าชดเชยให้โจทก์ โดยคิดจากเงินเดือนในช่วงที่ลาออก
2. ดอกเบี้ยให้นับตั้งแต่วันที่โจทก์ยื่นฟ้อง ไม่ใช่วันที่ครบเกษียณอายุ
3. ยืนยันสิทธิของลูกจ้างที่จะได้รับค่าชดเชยทันทีเมื่อครบเกษียณอายุ 60 ปีบริบูรณ์ ตามข้อบังคับ โดยไม่เกี่ยวข้องกับการทำงานต่อหลังเกษียณ

---

ข้อสรุป

กรณีที่นายจ้างกำหนดอายุเกษียณงานอย่างชัดเจน ลูกจ้างมีสิทธิได้รับค่าชดเชยเมื่อครบอายุที่กำหนด แม้จะยังคงทำงานต่อ สิทธิดังกล่าวไม่สามารถถูกละเมิดหรือหลีกเลี่ยงได้จากการที่นายจ้างอ้างว่าลูกจ้างลาออกเอง.

อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1517/2557

#hrรีพอร์ต