HR รีพอร์ต

นาย ก. เริ่มทำงานเป็นผู้จัดการฝ่ายปฏิบัติการมาตั้งแต่ปี 2552 ด้วยเงินเดือนเริ่มต้น 49,000 บาท 

ในวันหนึ่งของปี 2557 ผู้จัดการฝ่ายทรัพยากรบุคคลเรียกนาย ก. มาพบและเสนอเงินชดเชย 141,000 บาท เพื่อให้เขาลาออกจากงาน โดยให้เซ็นเอกสารยอมรับเงินดังกล่าว 

แต่นาย ก. ไม่ยอมรับเงื่อนไข เขาขีดฆ่าข้อความที่ระบุว่าจะไม่เรียกร้องสิทธิ์ใดๆ และเซ็นเอกสารโดยไม่เต็มใจ

บริษัทอ้างว่านาย ก. มีพฤติกรรมไม่เหมาะสม เช่น ใช้เวลาทำงานดูเว็บไซต์ที่ไม่เกี่ยวข้อง และมีความสัมพันธ์ชู้สาวกับพนักงานอื่น แม้ว่าเขาจะมีครอบครัวแล้ว

เมื่อคดีขึ้นศาลแรงงาน ศาลพิจารณาแล้วเห็นว่า:

– นาย ก. ไม่ได้ถูกบังคับให้ลาออก 

– เนื่องจากทำงานไม่ครบปีปฏิทิน จึงไม่มีสิทธิ์เรียกร้องเงินค่าจ้างสำหรับวันหยุดพักผ่อนประจำปี

– ตัดสินยกฟ้อง

อย่างไรก็ตาม นาย ก. ได้ยื่นอุทธรณ์คำพิพากษาของศาลต่อไป

เรื่องราวนี้สะท้อนให้เห็นถึงความซับซ้อนของความสัมพันธ์ระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง และความสำคัญของการเคารพสิทธิและความเป็นธรรมในที่ทำงาน

อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๓๕๗๘/๒๕๖๑ (ลงลายมือชื่อในใบลาออก จึงไม่ใช่การเลิกจ้าง)

#hrรีพอร์ต