
กรณีศึกษา: การเลิกจ้างและจ้างกลับในรูปแบบใหม่
จุดเริ่มต้นของปัญหา
ในช่วงที่เศรษฐกิจกำลังผันผวน บริษัทผู้ผลิตภาชนะและเครื่องใช้บนโต๊ะอาหารรายหนึ่งกำลังเผชิญกับวิกฤตการขาดทุนอย่างหนัก ด้วยผลประกอบการติดลบกว่า 70 ล้านบาทในปี 2555 และเพิ่มขึ้นเป็น 111 ล้านบาทในปีถัดมา บริษัทจึงตัดสินใจปรับโครงสร้างองค์กรครั้งใหญ่ แต่การตัดสินใจครั้งนี้กลับนำมาซึ่งข้อพิพาทแรงงานที่น่าสนใจ
ภูมิหลังของบริษัท
บริษัทแห่งนี้ไม่ใช่ธุรกิจเล็กๆ แต่เป็นผู้ผลิตรายใหญ่ที่มีพนักงานกว่า 2,321 คน โดยมีโรงงานตั้งอยู่ในจังหวัด A และมุ่งเน้นการผลิตเพื่อการส่งออกถึง 80% ของกำลังการผลิตทั้งหมด สิ่งที่ทำให้บริษัทสั่นคลอนคือการปรับขึ้นค่าแรงขั้นต่ำเป็นวันละ 300 บาท ซึ่งส่งผลกระทบโดยตรงต่อต้นทุนการผลิต
มาตรการแก้ไขปัญหาที่นำมาสู่ข้อพิพาท
บริษัทได้ดำเนินมาตรการหลายอย่างเพื่อแก้ไขสถานการณ์:
1. พยายามลดต้นทุนการผลิต
2. ปรับราคาสินค้า
3. เปิดโครงการเกษียณอายุก่อนกำหนด
4. จัดโครงการให้พนักงานสมัครใจลาออก
5. เลิกจ้างพนักงานบางส่วนโดยใช้เกณฑ์ผลงานย้อนหลัง 3 ปี
แต่สิ่งที่สร้างความไม่พอใจให้กับพนักงานคือ การที่บริษัทจ้างพนักงานที่ถูกเลิกจ้างบางส่วนกลับเข้ามาทำงานใหม่ แต่เปลี่ยนสถานะจากพนักงานประจำเป็นพนักงานสัญญาระยะสั้น พร้อมปรับลดค่าจ้างเหลือเพียงวันละ 300 บาท และตัดสวัสดิการที่เคยได้รับทั้งหมด
ประเด็นข้อพิพาทสำคัญ
กลุ่มลูกจ้างที่ได้รับผลกระทบได้ยื่นฟ้องบริษัท โดยมีประเด็นสำคัญดังนี้:
1. การเลิกจ้างไม่เป็นธรรมและอาจผิดกฎหมาย
2. การจ้างกลับในรูปแบบใหม่อาจเป็นการหลีกเลี่ยงภาระทางกฎหมาย
3. เงื่อนไขการจ้างใหม่ทำให้พนักงานเสียสิทธิประโยชน์อย่างมาก
มุมมองทางกฎหมาย
ศาลจะต้องพิจารณาประเด็นสำคัญ 3 ข้อ:
1. “ความชอบธรรมของการเลิกจ้าง” บริษัทสามารถพิสูจน์ได้หรือไม่ว่าการเลิกจ้างมีความจำเป็นและใช้เกณฑ์ที่เป็นธรรม
2. “เจตนาในการจ้างงานรูปแบบใหม่” เป็นการหลีกเลี่ยงกฎหมายแรงงานหรือไม่
3. “ความเท่าเทียมในการปฏิบัติ” มีการเลือกปฏิบัติต่อพนักงานกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งหรือไม่
บทส่งท้าย
กรณีนี้สะท้อนให้เห็นความท้าทายในการสร้างสมดุลระหว่างการบริหารธุรกิจในภาวะวิกฤตกับการคุ้มครองสิทธิแรงงาน ผลการตัดสินของศาลจะเป็นบรรทัดฐานสำคัญสำหรับกรณีคล้ายคลึงในอนาคต ทั้งนี้ ไม่ว่าผลจะออกมาอย่างไร สิ่งที่ทุกฝ่ายต้องคำนึงถึงคือการสร้างความสมดุลระหว่างความอยู่รอดของธุรกิจและการดูแลสวัสดิภาพของพนักงานอย่างเป็นธรรม
อ้างอิงจาก คำพิพากษาศาลฎีกาที่ ๒๒๒๖ – ๒๓๐๔/๒๕๖๑
#hrรีพอร์ต
Leave a comment